Voor het ervaren van de nachtelijke duisternis hoef je niet op de nacht te wachten. Al vlak na zonsondergang begint de grote overgang: de schemer. Het gouden uur gaat over in het blauwe uur, het licht verdwijnt, kleuren worden koeler. De schemer kan ons leren wat het donker tevoorschijn brengt. We associëren het vallen van de duisternis vaak met verdwijnen. Het licht, de dag, het lawaai, alles lijkt minder te worden. Maar de dag verdwijnt niet. Wij verdwijnen. En terwijl we verdwijnen verschijnt er iets. Vleermuizen. Nachtvlinders. Een wereld van grijstinten.
Op het Amsterdam Dark Festival verzamelen we met zonsondergang op bijzondere plekken in de stad om te gaan schemeren. Een term die stamt uit een tijd dat mensen het licht het liefst zo lang mogelijk uitlieten en aan het begin van de avond het donker afwachten. Het was een manier om energie te besparen maar ook, vooral, een gezamenlijke afsluiting van de dag. Een piepklein overgangsritueel waarin werk werd losgelaten en (avond)rust begon. Een klein uur niets produceren of consumeren, simpelweg zitten en zien hoe de duisternis opkomt, hoe grenzen vervagen, de dag verwatert.
Zet een koptelefoon op en laat je door het audioverhaal van Marjolijn van Heemstra meenemen naar de wereld tussen licht en donker, waar alles kan veranderen terwijl er niets lijkt te gebeuren.
Locatie NDSM-werf
Een van de locaties is de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, in de vorige eeuw één van de grootste scheepswerven van de wereld. Het uitgestrekte terrein, met haar imposante decor van kraanspoor, loodsen en een reusachtige hellingbaan, is nu een thuishaven voor creatieve pioniers. Een prachtplek om de dag in de nacht te zien overgaan. Deze schemersessie wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting NDSM-werf, die de werf beheert en programmeert.