Een lichte avond in een donkere tijd
Hoe blijf je hoopvol als alles erop wijst dat we richting zware tijden bewegen? Deze avond laten we ons gidsen door de kleine kolonie glimwormen die de Nacht-Wacht drie jaar geleden bij toeval aantrof in het Vliegenbos. In de Sint Augustinuskerk komen we samen voor een lichte avond over een sombere tijd, met onder andere muziek van Shishani, een lezing van Marjolijn van Heemstra, hoog bezoek van glimwormexpert Peter Cooper en een praktijkles lantaarnpalen kappen.
De glimworm
De glimworm – nichtje van de vuurvlieg – is een van die magische dieren die hun eigen licht kunnen produceren. Kleine, geelgroene flitsen waarmee ze aantrekken en afstoten. De glimworm leert ons dat we het licht niet aan het einde van de tunnel moeten zoeken, maar er middenin. Dat we misschien de vergezichten moeten loslaten om aandacht te geven aan wat er om ons heen flitst en gloeit. Dat we herstel kunnen vinden op onverwachte plaatsen, zoals we in deze tijd van massauitsterving heel vlakbij die zeldzame, glimmende diersoort vonden.
Het licht van de glimworm verplaatst onze blik van de horizon naar de grond onder onze voeten. Deze avond onderzoeken we de lessen van de glimworm. Hoe blijf je licht als het om je heen donker wordt? Hoe kan lokaal activisme ons bemoedigen en verbinden?
Lantaarnpalen kappen
We nemen niet alleen van de glimworm, we geven ook iets terug. Zoals alle nachtdieren hebben ook deze insecten last van lantaarnpalen. Daarom eindigen we de avond met het kappen van deze lampen. Een klein verduisteringsritueel dat in het teken staat van hoop ondanks alles.